All Categories
Featured
Table of Contents
Dan was er geen beweging in hem te krijgen (slotendienst hoeselt slotendienst.be). Eerst had Dik zijne toevlucht wel eens genomen tot de zweep, hoewel hij daar een geduchten hekel aan had, maar ʼt had hem totaal niets geholpen. Eindelijk was Dik op ʼt idée gekomen om hem een klontje suiker voor den bek te houden, en als de hit het pakken wilde, hield hij het weer een eindje verder
En onder het smullen vergat hij zijn koppige bui, zoodat Dik weer op den bok kon gaan zitten. Als de hit weer eens niet voort wilde, [33 (slotendienst hoeselt slotendienst.be)]nam Dik dadelijk een klontje suiker, en dan was de zaak in orde. Maar de hit was slim, en telkens als hij trek kreeg in een klontje, bleef hij midden op den weg staan en ging niet verder, vóór hij zijn zin gekregen had
Hij gaf den hit geen enkel klontje meer, al bleef hij ook een half uur op den weg staan. Zoo leerde het beest langzamerhand zijn snoeplust weer af. Maar de koppige buien kwamen telkens terug. Wel niet dikwijls, maar toch te veel naar Dikʼs zin. ʼt Was overigens een prachtige hit, die zijns gelijke niet had in het loopen.
En Dik vond het prettig, als de kleine Jan naast hem op den bok zat. Als ʼt mooi weer was, mocht Jantje altoos met hem mee, en dat gaf Anneke heel wat rust. Deze had het trouwens al druk genoeg met den winkel (slotendienst hoeselt slotendienst.be). Eindelijk werd Jantje vijf jaar en toen moest hij naar school
Het vrije leventje en de toertjes met zijn vader bevielen hem veel te goed, en hij hield stijf en strak vol, dat hij nooit en nooit naar school wilde - slotendienst hoeselt slotendienst.be. Toch moest het gebeuren, en Dik bracht hem er zelf heen. Och, och, wat schreeuwde de kleine baas, en wat deed hij eene moeite om los te komen
Hij schreeuwde nog, toen hij door de Juffrouw in ontvangst werd genomen, en hoeveel moeite zij ook deed om hem tot bedaren te brengen, ʼt hielp haar niets. De andere nieuwelingen keken hem met de grootste verbazing aan. Zulk schreeuwen hadden zij blijkbaar nog nooit gehoord. De Juffrouw werd er zenuwachtig van, en wist eindelijk [34]geen raad meer met het kereltje.
Maar opeens kwam hij tot bedaren, tot groote verwondering en even groote blijdschap van de Juffrouw - slotendienst hoeselt slotendienst.be. Hij veegde zijne oogen af met de mouwen van zijn jasje, en stak toen parmantig den vinger op. De Juffrouw lachte hem vriendelijk toe, en vroeg: “Wel kleine man, wat is er?” “Juffrouw, wanneer begint de groote vacantie?” vroeg Jantje
Dat duurt nog wel eene maand of drie.” “Vandaag nog niet?” vroeg Jantje, wiens lippen weer zenuwachtig begonnen te beven. “Neen, vandaag nog niet, Jan. Maar dat hindert niet. ʼt Is hier in de school ook wel prettig.” Jantje was dit echter in ʼt geheel niet met haar eens, wat duidelijk bleek uit het feit, dat hij het weer verschrikkelijk op een schreeuwen zette.
Jantje kreeg zelfs al spoedig gezelschap, want een paar andere nieuwelingen werden door zijn verdriet dermate aangestoken, dat zij ook hunne stem verhieven, en met Jantje om ʼt hardst schreeuwden. slotendienst hoeselt slotendienst.be. Jantje keek even om, ten einde te zien, waar die nieuwe geluiden vandaan kwamen, en zette daarna de zaak op den ouden voet voort
Zij stapte op Jantje af, greep hem bij den arm, en zette hem in den hoek. Maar Jantje schreeuwde daardoor niet harder of zachter. De zaak liet hem volkomen koud. Daarom zette de juffrouw hem in een klein kamertje, dat als boekenkast gebruikt werd, en zij deed de deur achter [35]hem dicht.
“Dáár dan, stoute jongen,” had ze gezegd. “Als jij niet naar verbieden wilt luisteren, moet je maar heelemaal alleen in de boekenkast zitten. Daar mag je schreeuwen, zoo hard je maar wilt.” Jantje volgde dat bevel echter in ʼt geheel niet op (slotendienst hoeselt slotendienst.be). Hij vond het in die boekenkast heel vreemd, want zóoveel boeken had hij nog nooit bij elkaar gezien
Toen Jantje de boeken bekeken had, wat niet lang duurde, deed hij het raampje open en klom behendig naar buiten. slotendienst hoeselt slotendienst.be. Ha, daar in de vrije natuur vond hij het pas heerlijk. Hij veegde de laatste tranen van zijn gezicht, stak zijn handen in de broekzakken, en zakte zingende op huis af
“Mocht jij naar huis toe, Jan?” vroeg ze. “Ja, Moeder,” zei Jan, “de Juffrouw bracht me zelf in een kamertje, waar een raam was om er uit te kruipen (slotendienst hoeselt slotendienst.be). O Moeder, dat was zooʼn mooi kamertje, allemaal boeken, wel honderd millioen drie honderd duizend en nog veel meer.” “In een kamertje met boeken, en een raam, waar je door moest kruipen? Dat begrijp ik niet, kind,” zei Anneke
Blijf nu maar thuis.” Dat deed Jantje met het meeste genoegen (slotendienst hoeselt slotendienst.be). Maar de juffrouw, die na eenige minuten wachtens merkte, dat er geen geluid meer uit de boekenkast kwam en daarom besloot Jantje maar weer in de klasse te halen, schrikte geducht, toen zij de kast ledig vond. “Als het kind maar geen ongeluk gekregen heeft!” zuchtte ze
36] “Ja, hier ben ik,” zei Jantje, nog voordat zijn Moeder gelegenheid had gehad iets te antwoorden. “En ik wil nooit meer naar school. slotendienst hoeselt slotendienst.be.—Vast niet!” Juist op dit oogenblik kwam Dik binnen, die even naar de smederij van Piet van Dril was geweest, om zijn hit te laten beslaan. “Wat is er aan de hand, Anneke?” vroeg hij
“Juffrouw,” zei Dik, “als hij niet ophoudt met schreeuwen, mag hij nooit meer mee uit rijden. Dat zèg ik en dat méén ik - slotendienst hoeselt slotendienst.be.” Die bedreiging hielp dadelijk. Jantje deed zijn mond dicht en gaf geen kik meer, tot groote vreugde van de Juffrouw. Voor Jantje was er geen zwaardere straf te bedenken dan dat hij niet meer met zijn vader uit rijden mocht
Hij kende de letters al, als hij ze nog maar eenmaal gezien had, hij schreef het mooist, en hij rekende beter dan iemand anders. De Juffrouw vond hem bepaald een vluggertje (slotendienst hoeselt slotendienst.be). Maar omdat hij altoos ʼt eerst met zijn werk gereed was, had hij ook steeds tijd over, en dan werd hij ondeugend
Hij deed altoos kattekwaad, als hij zijn werk afhad. Naast hem zat Karel van Dril, de zoon [37]van den smid - slotendienst hoeselt slotendienst.be. Jan kende hem al lang voor hij naar school ging, omdat hunne ouders zeer bevriend waren en dikwijls bij elkaar op visite kwamen. Karel kon vrij goed leeren, maar met het rekenen had hij het eerste jaar nog al moeite
Ook gelukte het hem maar zelden, om een leesbare 5 te schrijven. Als Jantje zijn werk al afhad, was Karel nog niet op de helft. En toch deed hij erg zijn best. slotendienst hoeselt slotendienst.be. Hij hoorde dan niet eens, wat Jantje hem toefluisterde, en eigenlijk hoorde hij zelfs niet, dat er wat tegen hem gezegd werd, zoo verdiept was hij dan in zijn werk
Latest Posts
Slotendienst Kuurne Slotendienst.be
Slotendienst Brecht Slotendienst.be
Slotendienst Riemst Slotendienst.be